Randbericht | Het verzonnen dorp Winterswijk

Het verzonnen dorp
Winterswijk

Winterswijk is een geweldig dorp om te wonen, want er gebeurt nooit iets van belang. Nou ja, als ik onder de kastanje geniet van de najaarszon hoor ik soms drie wagens met sirenes achter elkaar over de Groenloseweg rijden. Dankzij Twitter weet je dan al snel dat er een calamiteit was op de Vredenseweg.

Daar zijn Winterswijkers toch goed in. Ze brengen elkaar tegenwoordig met moderne methoden van alles op de hoogte. Vroeger liep ik daarvoor naar de dorpspomp, waar ik een keer per dag kwam luisteren. Tegenwoordig meldt iemand het meteen als er een knokpartij is bij de rotonde de Peperbus. Dat betekent nog steeds niet dat er werkelijk iets is te melden.

In Winterswijk kan ik de burgemeester een machtswellusteling noemen, maar ik zal er nooit zeven maanden voorarrest aan overhouden, zoals die Russische punkvrouwen van Pussy Riot ooit is overkomen. De Winterswijkse burgemeester is dan ook geen Poetin, dat geef ik toe, en alleen daarom al is het aangenaam om in dit dorp te wonen en wil ik het nu ik het over de burgemeester heb ook wel voor één keer een geweldige plek om te wonen noemen.

Ondanks verwoede pogingen weet niemand waar Winterswijk ligt en dat scheelt enorm. Het wordt wel eens verward met Winschoten en dat is maar goed ook, want dat is een eind weg. Volgens sommige landelijke dagbladen ligt ons dorp in Overijssel, dat is al iets dichterbij, maar onverwachte gasten duiken hier zelden op.

Alleen een uitheems insect wil wel eens voor enig rumoer zorgen en omdat het toevallig komkommertijd is figureert Winterswijk dan even op de vaderlandse televisie. Jaren geleden hadden we ook eens een eikenprachtkever, die alle eiken in het prachtige buitengebied zou slopen en van daaruit in heel Nederland dood en verderf zou zaaien. Helaas, het kreeg geen aandacht in de landelijke media, hoewel dezelfde Wageningen-deskundige ook toen erg zijn best deed om rampzalig te klinken. Het was geen zomer, vandaar.

Een enkele keer wordt een Winterswijker beroemd en dan wordt zelfs zijn uitvaartbijeenkomst op de televisie uitgezonden. Als Winterswijkers zijn we dan even trots op ons dorp, vooral als verteld wordt dat de kist van de dichter wordt vervoerd in een lijkwagen, die gemaakt is door een Winterswijks carrosseriebedrijf. Die dichter? Hij is al weer meer dan zes jaar dood. Hij was een fantast, al kon je met het volksfeest gezellig een biertje met hem drinken, want dat hebben alle Winterswijkers wel weer gedaan. Die dichter moet elk jaar stomdronken zijn geweest. Ja, dat is ook Winterswijk. Als iemand beroemd is, heeft iedereen hem persoonlijk gekend. Zelfs Mondriaan heeft menigeen de hand geschud.

Gelukkig zal ik nooit beroemd worden en nooit veel vrienden krijgen. Ik kan rustig onder de kastanje zitten, die zelfs de kastanjemineermotten niet klein krijgen. Ik kan door het landschap zwerven en zal me er geen moment bedreigd voelen. Ik kan rustig achter mijn computer zitten en allerlei onzin de wereld in zenden. Niemand zal zich er druk over maken, want ik kom uit Winterswijk en dat dorp bestaat niet. Het is de verzonnen wereld van een dichter, die behoefte had aan enige exotische achtergrond.