Randbericht | Wereldkampioenschap bommetje

Wereldkampioenschap bommetje

Mijn sportcarrière werd helaas al vroeg in de kiem gesmoord. Ik was een talentvol voetballer, ik kon goed schaatsen en snelde op de fiets menigeen voorbij. Helaas kreeg ik al vroeg last van mijn knieën. Jarenlang heb ik kalkpillen geslikt, maar volgens mijn dokter kon ik beter stoppen met sporten. Dat kostte moeite, maar na rijp beraad leek het me verstandiger om geen balletje meer te trappen en een sprintje te trekken.

Sportief ben ik altijd wel gebleven. Dat uitte zich in het volgen van sportevenementen. Voetbal kan me tegenwoordig niet meer boeien, maar wielrennen en schaatsen volg ik overal. Er is altijd een televisiezender waarop iets te zien is. Het mooist vind ik grote evenementen als de Olympische spelen of een kampioenschap atletiek. Daar mis ik geen minuut van. Ik kan daar zo gefascineerd door raken, dat ik tijdens zo'n evenement zelf om de dag een rondje om de Tricotfabriek ren, waarbij ik dan net doe alsof ik die jonge Noor ben, die de afgelopen dagen bij het hardlopen zoveel indruk maakte.

Er zijn veel verschillende kampioenschappen. Vaak krijg je daar niets van mee, maar de afgelopen week waren ze opeens zo slim om zwemmen, turnen, fietsen en golf te combineren tot één groot Europees kampioenschap. Het leken kleine Olympische spelen. Het was opeens veel leuker om te volgen. Opeens keek ik naar sporten, waar ik anders nooit naar kijk. Ik zag zwemmers door het open water ploeteren. Ik zag mensen, die na het zwemmen gingen fietsen en hardlopen. Maar het mooiste van alles vond ik het schoonspringen.

Lang geleden ben ik wel eens van een duikplank afgedoken. Het duurde even voordat ik van de hoge af durfde, maar uiteindelijk lukte het. Ik had geen tijd om onderweg salto's uit te voeren, maar was er wel goed in om plat op het water terecht te komen. Op vakantie ben ik eens van een hogere duiktoren af gesprongen. Dan probeerde ik stijlvol de tien meter te overbruggen. Dat was al heel moeilijk voor me. Daarom keek ik weer met veel bewondering naar al die mannen en vrouwen, die onderweg salto's en schroeven wisten uit te voeren.

Door veel te kijken naar al die sprongen leer je waar de jury op let. Daarom weet ik nu dat je de hoogste waardering krijgt, wanneer je niet te veel spat als je het water induikt. Ik moest daardoor vaak denken aan de sprong in het water, waarbij je juist zoveel mogelijk wilt spatten. Zo'n bommetje hebben we in onze jeugd toch allemaal gemaakt als we gingen zwemmen in het strandbad? Opeens kreeg ik zin om zelf weer zo'n bommetje uit te voeren, het liefst in het strandbad.

Bestaat er een wereldkampioenschap bommetje, vroeg ik me af. Dat is inderdaad het geval. Dat is dan de sport, die ik nog een keer op wereldniveau wil uitvoeren. Ik ga er serieus voor trainen. Mijn lichaamsgewicht heb ik denk ik al mee, maar misschien moet ik nog een beetje aankomen om een nog indrukwekkendere plons te kunnen veroorzaken. Graag zou ik wereldkampioen worden voor eigen publiek. Bij deze daarom het verzoek aan de stichting Behoud Strandbad om zich aan te melden als organisator van het kampioenschap in 2019. Daarop wil ik graag schitteren.