Vanaf een bankje | Aan de Rauwershofweg

Vanaf een bankje

Aan de Rauwershofweg

Door Bernhard Harfsterkamp

WINTERSWIJK – De tijd dat de orchideeën bloeien is aangebroken. Op veel plekken in het buitengebied van Winterswijk zijn vooral de gevlekte orchissen te zien. Die bevinden zich vooral in natuurgebieden, die voor een deel zoals het Korenburgerveen niet of moeilijk toegankelijk zijn. Maar is er ook een bankje dat uitzicht geeft op de roze-lila pluimen van de gevlekte orchis? Jazeker, daarvoor fietste ik naar de Rauwershofweg.

Die Rauwershofweg bevindt zich in 't Woold en loopt vanaf de Hijinkhoekweg naar de Kuipersweg en passeert daarbij de Boveltweg. Het is zo'n typische weg van het oude hoevenlandschap. Hier en daar recht, maar vooral met veel bochten, omdat de contouren van het landschap werden gevolgd. Hier in 't Woold zijn het vooral de hoge essen die het verloop hebben betaald. Het eerste deel heeft nog van die mooie donkerbruine smalle klinkers, die je vroeger veel meer overal in Winterswijk zag. Ook in mijn Wilhelminastraat hebben ze gelegen. Ik denk dat ze in het buitengebied nergens anders meer aanwezig zijn. Alleen daarom al een weg om te koesteren.

De picknickbank waarop ik ben gaan zitten bevindt zich in het natuurgebied De Haar van het Geldersch Landschap. Ik weet niet beter dan dat het bosje op de hoek met de Hijinkhoekweg zo heette, maar de terreinbeherende organisatie heeft inmiddels veel meer bos, weilanden en akkers in deze omgeving in bezit gekregen. Voor het gemak wordt het allemaal De Haar genoemd. Naast het bosje, dat nog niet zo lang geleden is gekapt en opnieuw is ingeplant met grove dennen, ik zou het niet gedaan hebben, lag 20 jaar geleden nog een weiland. Misschien was het soms ook wel maïsland.

In dat weiland is toen een grote poel aangelegd. Daarnaast was er ruimte voor nat bloemenrijk grasland. Dat kan spontaan ontstaan, maar in dit geval is er voor gekozen om de natuur een handje te helpen. In het Korenburgerveen lag al decennialang een blauwgrasland met veel orchideeën. Om dat in stand te houden moest het elk jaar gemaaid worden en diende het maaisel afgevoerd te worden. Dat maaisel bevat het zaad van de gevlekte orchis, maar ook van andere interessante planten als grote ratelaar en boskartelblad en meer planten van heischrale omstandigheden. Door dat maaisel over nieuwe natuurterreintjes als hier bij de Haar uit te strooien bloeien al deze planten ook hier.

Er zijn mensen die hier schande van spreken. Als het om natuur gaat zijn er rekkelijken en preciezen. De precieze vindt dat dit zaadrijke maaisel niet elders mag worden gebruikt, want dat is natuurvervalsing. De rekkelijke zoals ik heeft er niet zoveel moeite mee. Van mij mogen er nog veel meer graslanden met gevlekte orchis rondom Winterswijk verschijnen. Gebruik dat maaisel van al die stukjes die er al zijn ruimhartig, zou ik zeggen. Maar leg het wel vast. Voor de geschiedschrijving van de Winterswijkse natuur is het wel goed te weten waarom en hoe de gevlekte orchis zich zo snel heeft kunnen verspreiden. De kritiek van de preciezen heeft er wel toe geleid dat het Geldersch Landschap niet meer sleept met maaisel.

Hier bij de Rauwershofweg kan in ieder geval elke bankzitter als die even naar voren kijkt vanaf eind mei tot eind juni genieten van de bloeiende orchidee. Doorgaans is dit ook een prachtplek om van enige watervogels te genieten op de poel. Omdat er de laatste tijd te weinig regen is gevallen is de poel echter behoorlijk gekrompen. Ik zie geen vogel. Toch is het een plasje waar de dodaars, het kleine fraaie familielid van de fuut, al vaker heeft gebroed. Misschien dit jaar ook wel, maar op het moment zijn ze afwezig. Naast de straatklinkers is hier overigens nog meer cultureel erfgoed aanwezig. Achter me staat een aardappelschuurtje. Twintig jaar geleden lag het nog aan de andere kant van de weg.