Dodenherdenking bij 'een monument van hoop'
Algemeen'Onze vrijheid verplicht tot inzet voor vrijheid van anderen'
Bernhard Harfsterkamp
WINTERSWIJK - De dodenherdenking bij het oude raadhuis in Winterswijk begint elk jaar met een kranslegging bij het monument voor Tante Riek. Dit jaar was daar een bijzondere gast bij aanwezig, Heleen Stevenson-Kuipers, de dochter van Tante Riek. In haar korte toespraak noemde ze haar moeder een voorbeeld van moed en inspiratie. Bij de dodenherdenking zei ze ook stil te staan bij de andere vrouwen, die in verzet zijn gekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarvoor was moed nodig. Daarom is het monument voor de gevallenen van die oorlog ook een monument van hoop, want er waren mensen die in opstand kwamen en andere mensen hebben geholpen om aan de bezetter te ontsnappen.
'Welkom in mijn wereld'
De toespraken werden dit keer afgewisseld met muziek van Excelsior. Suzie uit Eritrea, die in het asielzoekerscentrum in Winterswijk verblijft, las een gedicht voor. Nadat burgemeester Joris Bengevoord haar even op weg had geholpen, las ze het gedicht 'Welkom in mijn wereld' prachtig voor.
"Welkom in mijn wereld. Daar waar racisme niet bestaat,
waar liefde ademt in elk leven
en niemand iemand haat.
Waar geen conflicten zijn
en niemand het woord corruptie kent.
Waar alleen de kleuren van je hart
vertellen wie je echt bent.
Een wereld waarin politici
geen loze beloftes uiten.
Waar kinderen niet worden geboren
om vervolgens te misbruiken.
Waar een 2 minuten stilte niet nodig is
waar een oorlog nooit geweest zou zijn
en niemand zijn dierbaren mist.
Mijn wereld is een wereld
die zich laat zien in mijn dromen
Waar geluk en vrede heerst.
Waar ieder mens in mag wonen
en niemand een ander zijn leven beheerst.
Welkom in een wereld,
waar alles magisch lijkt
maar nog altijd een sprookje is
ver van de werkelijkheid."
Het gedicht is geschreven door Mauricio Plat. Hij is geboren in Colombia en geadopteerd door Nederlandse ouders. Op de middelbare school ontdekte hij het dichten en inmiddels is er een eerste dichtbundel van hem verschenen.
Vrijheid niet vanzelfsprekend
In zijn toespraak herinnerde burgemeester Bengevoord eraan dat, hoewel wij al weer lang in vrijheid leven, vrijheid niet vanzelfsprekend is. "Voortdurend moeten we de vrijheid bewaken, beschermen en alert zijn dat die niet verloren gaat. Vrijheid is een kostbaar goed: kostbaar en kwetsbaar." Daarom stond de burgemeester speciaal stil bij hen die in de Tweede Wereldoorlog opkwamen voor die vrijheid. Bij de mensen "die hebben gestreden, die niet wegkeken, die tenslotte het hoogste offer hebben gebracht." Daarom vond Bengevoord het goed om ieder jaar weer "onze verzetshelden" te herdenken. "In Winterswijk kennen we allemaal het verhaal van Tante Riek, maar naast haar indrukwekkende verhaal kennen we ook voorbeelden als Wim Koenen (23 jaar), Henk Baarschers (24 jaar) of de lokale communistenleider Gradus Kobus. Winterswijkers als u en ik die bewust hebben gekozen om in verzet te komen tegen de onderdrukking. Uiteenlopende verzetshelden van toen zetten aan tot nadenken over de betekenis daarvan voor de wereld van nu."
Verdraagzaamheid, wederzijds respect en geweldloosheid
Bengevoord stelde de vraag wat hij in vergelijkbare omstandigheden zou hebben gedaan. Was hij ook in opstand gekomen, had hij het gebruik van geweld dan gerechtvaardigd gevonden? "Dilemma's waar de verzetsmensen van toen mee werden geconfronteerd, die ons helpen reflecteren op de huidige maatschappij. Een maatschappij waarin de spanningen tussen de verschillende bevolkingsgroepen de laatste jaren alleen maar zijn toegenomen." Daarna citeerde de burgemeester Johanna Reiss: "Waak ervoor mensen als groep weg te zetten, want haat verspreidt zich sneller dan liefde." Hij loofde "haar tomeloze energie", waarmee zij mensen oproept om goed samen te leven "gebaseerd op verdraagzaamheid, wederzijds respect en geweldloosheid". Bengevoord vond dat wij door onze vrijheid "verplicht zijn om ons in te zetten voor de vrijheid van anderen". Na de kranslegging door burgemeester Bengevoord en wethouder Gommers bij het monument voor de gevallenen speelde trompettist Frank Rauwerdink de taptoe. Daarna konden alle aanwezigen tijdens de twee minuten stilte hun gedachten laten uitgaan naar de personen, die zij wilden herdenken.
