Wandelen met Wolfs op onverharde paden in 't Woold

Wandelingen van Rob Wolfs met zandpad-garantie

Door Bernhard Harfsterkamp

WINTERSWIJK – Rob Wolfs staat me op te wachten bij het Julianagebouw in 't Woold. Samen met hem ga ik een wandeling maken over onverharde wegen. Daarbij zullen we ook enkele keren terecht komen op de routes van een van zijn 'Trage tochten'. Daarvan zijn er veertien in de gemeenten Aalten en Winterswijk te vinden. Wolfs wandelt regelmatig in Winterswijk. Voor hem is het 'de "fine fleur' van wandelen in de Achterhoek. Hij kent het gebied goed, maar toch weet ik hem te verrassen met enkele paden waarover hij nog nooit gelopen heeft.

Dagelijks op pad voor 'Trage tochten'
Wolfs is de bedenker van de 'Trage tochten', die zoveel mogelijk over zandwegen of andere onverharde wegen lopen. Het nodigt uit om trager door het landschap te gaan en intenser te genieten van de omgeving. "In heel Nederland heb ik er intussen zo'n 370 uitgezet", vertelt Wolfs als we de parkeerplaats bij het feestgebouw aan de achterkant verlaten. "Het merendeel ligt echter in het oosten van het land." Hij is er vrijwel dagelijks voor op pad. Niet alleen om nieuwe routes uit te zetten, maar ook om de oude regelmatig te controleren. Het gebeurt immers nog steeds dat paden verdwijnen. Het liefst loopt hij alleen over zandwegen, maar dat is niet altijd mogelijk. Voor zijn tochten in de Achterhoek kan hij echter wel een zandpad-garantie van 75% afgeven.

Geen gemarkeerde routes
Als we een smal paadje door een houtwal oplopen, zien we de markering van het Klompenpad. Overal waar Wolfs komt zijn nog veel meer wandelingen uitgezet. Hij probeert de routes van anderen zoveel mogelijk te mijden, maar dat lukt niet altijd. Soms ook bewust, want zijn tocht door 't Woold is niet voor niks naar de Bekendelle genoemd. Dat beekbos wordt niet gemeden. Met Winterswijk maakte hij kennis toen hij vrijwilliger was bij de Stichting Lange Afstandwandelpaden. Hij onderhield het deel van het Scholtenpad tussen Winterswijk en Aalten. "Samen met mijn dochter ging ik op de fiets langs de route om de verfstrepen bij te verven." Zij had een potje met gele verf, hij met rood. "Zo raakte ik verslingerd aan het landschap rond Winterswijk." Zijn eigen routes worden niet gemarkeerd. Voor markeren heb je altijd toestemming nodig van de eigenaren. Die krijg je niet altijd, hoewel de wandeling uitgezet is over paden die openbaar of opengesteld zijn. De routeaanwijzingen van Wolfs' tochten zijn daarom alleen op internet of in boekjes te vinden. Bij elke route is een kaart afgedrukt.

'Ik kan nu de mooiste paden uitzoeken!'

Jarenlang actief als professioneel routemaker
De 'Trage tochten' maakt hij sinds een jaar of zes, vertelt hij als we op de Droppersweg lopen en even over de route van zijn Bekendelle-tocht lopen. Daarvoor maakte hij jarenlang als professional routes voor recreatieschappen, provincies en landelijke organisaties. Veel van die gemarkeerde routes kwamen moeizaam tot stand omdat er veel overlegd moest worden met de opdrachtgevers en de terreineigenaren. Bovendien kwam hij te weinig buiten, het werk was vooral bureauwerk. Van routes maken kwam te weinig. "Toen ik 60 werd besloot ik minder te gaan werken. Ik ben een tijdje vooral bezig geweest in de moestuin, maar al snel wilde ik toch weer wandelen en routes maken." Al snel vond hij een eigen plek tussen al die makers. "Ik voel me nu vrijer. De opdrachten waren beperkend. Ik kan nu wel de mooiste paden uitzoeken."

Wandelen door een gevarieerd landschap
Vanaf de Bocholtse Baan nemen we een bospad van het landgoed Lintum-het Winkel en komen we uit bij de restanten van de oude steenoven. "Ik wil alleen routes van kwaliteit leveren", vertelt Wolfs. "Ze moeten niet alleen zoveel mogelijk onverhard zijn, maar ze moeten ook door een zo gevarieerd mogelijk landschap lopen." In de Achterhoek en zeker in Winterswijk is dat geen probleem. In het kleinschalige cultuurlandschap stuit hij regelmatig op fraaie doorkijkjes, maar ook de combinatie van boerenland en natuur spreekt hem aan met daarin bosjes, heideveldjes, houtwallen, bomenlanen, beekjes, weilanden, akkers en boerderijen. Die variatie wordt even wat minder als we door het Lintum en de Bekendelle lopen, een tezamen voor Winterwijkse begrippen groot bos, hoewel een enkel doorkijkje en de Boven-Slinge de wandeling aantrekkelijk houden.

Terug over het Kozakkenpad
Alle 'Trage tochten' zijn te vinden op www.wandelzoekpagina.nl. Een selectie van de tochten wordt door uitgeverij GO (Gegarandeerd Onregelmatig) uitgegeven in wandelboekjes. Achttien Achterhoekse tochten, waaronder Aalten Noord, Bredevoort, Winterswijk-Ratum en Winterswijk-Bekendelle zijn opgenomen in 'Wandelen over ongebaande paden in de Achterhoek'. "Er zijn inmiddels drie drukken van verschenen", vertelt Wolfs. Daarmee is het een van zijn populairste boekjes. We wandelen intussen terug naar het Julianagebouw en nemen de Weg naar Pasop, door sommige aanwonenden het Kozakkenpad genoemd. Wolfs kent het nog niet en is het met me eens dat het een fraaie zandweg is door het gevarieerde boerenland van 't Woold. Het zal mij dan ook niet verbazen, wanneer deze weg nog eens zal opduiken in een van zijn 'Trage tochten'. Tijdens de wandeling van ruim twee uur hebben we slechts 100 meter over een verharde weg gelopen. Daarmee is de zandweg-garantie dit keer zelfs bijna 100%.