Afbeelding
Foto: Nick Oostendorp

Zwaleman | Verkeersborden

Algemeen Columns

Verkeersborden

Ik behoor tot het vermoedelijk heel kleine groepje autorijdende Nederlanders, dat de laatste vijf jaar geen schrijven heeft ontvangen van het Centraal Justitieel Incassobureau in Leeuwarden. U weet wel, die instantie die de boetes incasseert die u oploopt en daar dan nog een onbegrijpelijk bedrag aan administratiekosten bovenop drukt. In verreweg de meeste gevallen is dat een boete voor te hard rijden. Die heb ik dus de laatste vijf jaar niet ontvangen.

Ben ik dan zo braaf ? Nou nee, dat zou ik niet durven beweren. In het verleden waren snelheidsboetes ook bij mij schering en inslag. Minstens drie of vier keer per jaar kreeg ik er wel eentje. Meestal voor een laag bedrag trouwens. En eigenlijk irriteert dat nog veel meer dan een hoge boete. Want laten we wel wezen: twee of drie kilometer te hard, dat kan toch iedereen overkomen?

Nou, dat hoeft dus niet per se zo te zijn. Sinds vijf jaar rijd ik in auto's met cruise control en dat is de reden, dat ik nooit meer een bekeuring oploop. Niet mijn braafheid, dus.

Trouwens, af en toe rijd ik nog best sneller dan officieel is toegestaan. Veel sneller zelfs. En zeer bewust! Ik kom namelijk steeds vaker van die borden tegen, die je een lagere snelheid opleggen in verband met wegwerkzaamheden. Prima, dat die er staan en ik wil ook best gehoorzaam mijn voet van het gas halen. Als er tenminste ook daadwerkelijk wordt gewerkt. Maar steeds vaker word je – vooral langs de provinciale wegen – verplicht langzamer te rijden, terwijl er in de verste verte geen wegwerker te bespeuren is. Dan is het werk al lang gedaan, maar zijn ze te beroerd geweest om de borden weg te halen. Soms blijven die er nog weken staan. Tja, dan trek ik me van zo'n snelheidsbeperking dus niks aan.

Dezelfde soort burgerlijke ongehoorzaamheid heb ik vaak bij de omleidingsborden, die geplaatst worden als er grootschalig werk aan de weg (opnieuw: vooral de provinciale weg) wordt uitgevoerd. Zeker als ik ter plekke bekend ben trek ik me daar niet al teveel van aan. Waarom niet? Omdat de provinciale wegbeheerders vaak de gekste omleidingen bedenken. En vaak nog overbodig ook.

Rondom mijn woonplaats Neede zie je daarvan momenteel prachtige voorbeelden. In verband met de aanleg van de N18 (een verband dat ik trouwens niet goed snap) wordt momenteel de rondweg bij het dorp volledig op de schop genomen. In twee delen, zodat tenminste niet de hele weg er maanden lang uit ligt. Maar die opsplitsing in twee periodes is de omleiders blijkbaar ontgaan. Want wie schetst mijn verbazing toen ik afgelopen week die aanbevolen routes eens goed onder de loep nam….

Ik was vanuit Almelo op weg naar Neede en kwam zodoende door Hengevelde. Aldaar verwees een bord mij rechtsaf naar Eibergen en Winterswijk. Vreemd, want zolang de tweede fase van de rondweg nog niet aan de beurt is, kun je vanaf daar nog gewoon via Neede. Volgens Routeplanner is dat nog geen vijftien kilometer. En zelfs als dat straks niet meer mogelijk is, kun je Eibergen nog altijd via Haaksbergen heel makkelijk bereiken. Maar nee, de provinciale omleiders vinden het nodig om u en mij via Goor, Lochem, Borculo, Ruurlo en Groenlo naar Eibergen te laten rijden. Ook dat stuk heb ik even aan Routeplanner voorgelegd en wat dacht u? Maar liefst 63 kilometer!

Nog even verder rekenen: Bij een gemiddeld verbruik van 1 op 12 kost het omrijden via de aangegeven route vier liter benzine extra. Ofwel zes tot zeven euro. Het kost bovendien (opnieuw volgens Routeplanner) een uur extra reistijd. En ook tijd is geld, zoals iedereen weet die wel eens een loodgieter heeft ingehuurd. Zo'n bord aan je laars lappen bespaart je dus zomaar veertig tot vijftig euro. Op die manier haal ik tenminste nog iets van die snelheidsbekeuringen van vroeger terug.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant