'De Achterhoek is een voorbeeld van hoe het leven zou moeten zijn'

Peter werd geboren in Den Haag maar zijn eerste verjaardag vierde hij echter al in Groenlo. Ondanks zijn Haagse komaf, hij met vrouw en dochter woonachtig is in Rijswijk, onder de rook van de hofstad, gaat hij frequent 'kogelsgang' naar de Achterhoek. "Als ik dit gebied weer in rij denk ik 'hèhè,' even weer adem halen. Niet alleen is de wereld gejaagd, het is ook al een tijdje minder plezierig aan het worden. De mensen zijn hufterig in het verkeer. Er is veel onvrede onder de Nederlanders, meer ontevredenheid. Misschien omdat de wereld drukker wordt, net als een kippenhok. Als het daar druk wordt gaan kippen elkaar ook pikken. In het westen is het veel meer 'alleen op de wereld'. Hier is alles nog gewoon zoals het was. Mensen die ik hier een jaar niet gesproken heb, zijn niets veranderd. Daar kun je zo het gesprek weer mee oppakken. Dat is een heel mooie soort rust. Hier is de flexibiliteit van de geest veel groter. Dat is niet alleen omdat er hier minder mensen wonen. Ook al komen er hier tien AZC's bij, dan gaat het leven hier gewoon door, met dat stukje naoberschap."

Door Henri Walterbos

Peter voelt zich op en top Grollenaar en Achterhoeker. "Ik vond het altijd fantastisch dat Grolsch hier vandaan kwam. Wereldwijd bekend en dan gewoon uit Grolle. Toen wij met The Beets Brothers in 1996 voor het eerst naar Amerika gingen hadden ze Grolsch achter de bar. Dat doet wat met je. Ik dacht 'dee kante mot 't uut.'"

De gehele wereld trekt hij over, toch blijft deze wereldburger zich nauw verbonden voelen met de Achterhoek. "De Achterhoek is een voorbeeld van hoe het leven zou moeten zijn. In het juiste tempo, de juiste sociale samenstelling. De mensen hier zijn mooi, de sfeer is mooi. In de grote stad is veel meer eenzaamheid. Als je op een boot gaat zitten gaat de wereld ook in een ander tempo. Als je gaat wandelen of met de fiets, in plaats van de auto, dan pas je het tempo aan waarin het leven gaat. Groenlo heeft dat perfect. En ach 'doe wa'j wilt, lullen doot ze toch.' Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken. Ook al zit ik in Philadelphia, ik blijf gewoon die Grollenaar. Stond ik op de plek te spelen waar vlak daarvoor Obama nog had staan speechen. Heb ik mijn mooie pak aan, laat ik een foto maken. Dan ben ik gewoon dat jochie uit Groenlo dat hier toevallig op bezoek is."

Hij treedt op met de groten der aarde. Hij mag dan graag over de Achterhoek vertellen. "Dat vinden ze allemaal mooi. Daar zijn ze dan allemaal jaloers op, en terecht. Het is jammer genoeg dat ik voor mijn vak in het westen moet wonen. Besprekingen zijn altijd in Amsterdam. Ik zou veel liever hier wonen ja."

Peter speelt graag in de Achterhoek. "De culturele betrokkenheid in de Achterhoek vind ik heel prijzenswaardig. Hier kijken ze niet alleen maar elke avond naar Humberto Tan of De Wereld Draait Door." Ook de Zwarte Cross lijkt hem leuk. "Ik ben er nog nooit geweest. Iets met bandjes en caravans met kratten bier er voor. Dat voor zo'n tentje zitten, gezellig," lacht hij. Er spelen lijkt hem ook wel leuk. "Ik wist niet dat er ook aan cultuur gedaan werd, maar ik zou er kunnen staan met een grote big band, met bijvoorbeeld een Ray Charles-programma, maar ik doe ook leuke projecten met zigeunerjazz, met jongens van het Rosenberg Trio, of iets met dansbare Latin, of iets met harde drums. Allemaal zeer toegankelijk. Ik dacht dat het allemaal meer Normaal en zo was." Een band waar hij zelfs platen van in zijn bezit heeft laat hij weten. "Vooral in de tijd met Frederik Puntdroad, nog net voor de Gaspiepe kwam geloof ik. Nummers als 'Oh deerne,' ik ken ze allemaal. Geweldig."