Randbericht | Zweden inspireert

Zweden inspireert

Elke keer als ik in Zweden kom raak ik geïnspireerd. Ik merkte het al terwijl we op de boot aan het ontbijt zaten. Dat was Engels getint,maar er waren ook van die kleine Zweedse gehaktballetjes, voor veel mensen vooral bekend door hun bezoekjes aan de Ikea. Meteen dacht ik aan het avondeten en hoe ik dan een Zweeds getinte bonensoep zou bereiden.

Tijdens dat ontbijt kwamen we onder de beroemdste brug van de wereld door. Daarom wordt die eenvoudigweg "de brug" genoemd. Denemarken en Zweden worden er door verbonden. Het imposante bouwwerk, waarover ik inmiddels al talloze malen ben gereden, is vooral bekend geworden door een misdaadserie, waarin de brug telkens prominent opduikt. In serie één wordt een lijk gevonden midden op de brug. In de tweede serie vaart een dodenschip tegen de brug aan en tijdens het oplossen van de misdaden wordt er veel heen en weer gereden over die brug.

Door die brug, maar ook later toen we vanaf de boot Zweden in reden en ik de afslag naar Ystad zag dacht ik aan misdaad. In Ystad was commissaris Kurt Walander tientallen jaren actief. Mijn gedachten gaan dan weer naar een thriller waaraan ik ooit ben begonnen en die zich afspeelde in Småland, waar ik weer enkele dagen zou verblijven. Maar ik dacht onderweg ook aan andere Zweden-belevenissen, zoals die met Metta Norström die zo mooi orgel speelde in de kathedraal van Växjö. Opeens wil ik daar weer over schrijven. Zweden inspireert.

Er zijn meer mensen die gedachten krijgen dankzij de Zweden. De presentatrice van een programma, waarin mensen aan elkaar worden gekoppeld, schreef een boek vol fika. Zij vindt dat dit ook in Nederland goed is. Zonder fika zouden Zweden niets kunnen. Daarom doen ze het twee keer per dag. Bedoeld wordt de pauzes met thee of koffie en iets lekkers erbij. Ik had er nog nooit van gehoord, ondanks mijn vele Zwedentochten. Maar mijn reisgezel, de herenboer uit Meddo, kende het. Die houdt van koffie en koek in de middag, terwijl ik dan allang toe ben aan een biertje. Verplichte koffiepauzes, ik moet er niet aan denken. Ik vond ze altijd vreselijk. Leidde vooral tot nutteloos gebazel. Denk niet dat alles uit Zweden goed is.

Ook goeroe Gert-Jan Hospers, die op zo'n beetje elke Achterhoekse bijeenkomst ons moed inpraat, heeft een boekje over landen in het hoge noorden geschreven. Daar kunnen we nog veel van leren. Natuur, gelijkheid, de menselijke maat, creativiteit en innovatie noemt Hospers als belangrijkste thema's om naar te kijken. Creatief zijn de Zweden zeker. Ze kunnen van niets toch nog iets maken. Ze doen de toerist geloven dat elke vierkante meter interessant is. Langs de weg staat een symbool die naar een bijzondere plek verwijst. Je komt dan vaak bij een grote zwerfsteen, waar een trol is gezien. Of bij een boom waar een eenzame boerenzoon zich heeft verhangen. Telkens als ik weer een paar stenen of een restant van een bouwwerk heb bekeken begrijp ik dat verhalen verzinnen de oplossing is. Ze hoeven niet waar te zijn. Ze moeten mooi zijn en ook in Winterswijk kunnen we daarmee veel meer toeristen lokken.