Vanaf een bankje | In het Bessinkgoor

Vanaf een bankje

In het Bessinkgoor

Door Bernhard Harfsterkamp

WINTERSWIJK - Zandwegen zijn er nog ruimschoots te vinden in het buitengebied. Al kun je soms beter over semiverharde wegen spreken. Dan is er behoorlijk wat van die oranje steenslag door het zand verwerkt. Gelukkig is het gele zand nog vaak aanwezig. Een van de mooiste van die echte zandwegen is de Bessinkgoorweg in Corle. Die begint bij de Julianaschool en komt kilometers verderop uit op de Meenkmolenweg. Niet ver daarvandaan staat het bankje.

Het uitzicht is hier niet al te bijzonder. Voor Winterswijkse begrippen is het er behoorlijk open en grootschalig. Het grasland is zowaar nog een keer gemaaid. Dankzij het warme oktoberweer was er een extra snede mogelijk. De hoeveelste? Ook de elektriciteitsmasten ontsieren deze plek enigszins, maar gelukkig kun je er onderdoor kijken. Het zijn niet van die enorme masten die je elders in de Achterhoek wel ziet. Energielandschap zou dit landschapstype daarom genoemd kunnen worden.

Het Bessinkgoor behoort tot een ander landschapstype. Dat broek- en goorontginningslandschap komt vooral voor in Corle en Miste, en op een enkel plekje in Meddo. Broek en goor zijn aanduidingen voor natte gronden, die honderd jaar geleden nog niet tot de meest geschikte landbouwgrond behoorden. De verbeterde ontwatering daarna heeft veel mogelijk gemaakt. Die natte graslanden werden lang gebruikt als hooiland en soms voor beweiding met nog niet al te veel dieren. Die waren nog veel kleinschaliger met tussen de graslanden elzenhakhoutwallen en broekbosjes. Dat kleinschalige goor en broek komt in Winterswijk niet meer voor. Wie daarvan een indruk wil krijgen hoeft echter niet ver te gaan en kan het Aaltense Goor bezoeken.

Een ander kenmerk van de broek- en goorontginningen is dat er nauwelijks boerderijen in te vinden zijn. Die liggen aan de randen op de overgang naar het kleinschalige oude hoevenlandschap. Bomen die passen in dit landschapstype zijn naast elzen en wilgen de populieren. Het bankje staat in een deel van de Bessinkgoorweg met aan beide kanten hoge populieren. Als ik naar links kijk zie ik eveneens rijen populieren, waarvan het blad inmiddels geel is gekleurd. Vanuit de bomen zie en hoor ik een grote groep kauwtjes en kraaien. Ze vliegen heen weer tussen de populieren en de elektriciteitsmasten.

Recht voor me in de verte zie ik de beplanting die langs of in de buurt van de Boven-Slinge groeit. De beek hier is een rechte watergang met hier en daar een geleidelijke bocht. Daar ligt nog een uitdaging. Tussen Vreehorstweg en Misterweg is in de jaren negentig nieuwe natuur langs de beek aangelegd, hoewel de loop nauwelijks is veranderd. Hopelijk ontwikkelt het waterschap nog eens plannen voor het resterende Winterswijkse deel van de Boven-Slinge, al zal dat bij de Twee Bruggen niet gemakkelijk zijn. De plannenmakers van tegenwoordig zijn echter creatief genoeg.

Ook achter me is richting Winterswijk het Bessinkgoor heel open. Dat vette grasland is aantrekkelijk voor ganzen. De eerste trekkende grauwe ganzen en kolganzen zijn in de afgelopen week al weer gesignaleerd. In dit goorgebied overwinteren tegenwoordig elke winter honderden ganzen. Niet elke boer is daar even blij mee. Toen ik een keer bij een boer hier in de buurt op bezoek was voor een interview, wees ik hem met enig enthousiasme op de groep kolganzen tegenover zijn boerderij. "Gelukkig zitten ze in het weiland van de buurman', reageerde hij.