Randbericht | Joris en de draak

Joris en de draak

Als ik twee maanden geleden de naam Joris hoorde, dacht ik aan Joris Driepinter. Hij was in mijn jeugd een stripfiguur dat opmerkelijke avonturen beleefde. Door elke dag drie glazen melk te drinken kon hij een olifant optillen. Dat wilde ik ook wel, maar nadat ik na jaren dagelijks drie keer melk te drinken nog niet eens een schaap kon optillen, ben ik ermee gestopt. Soms dacht ik ook aan Sint Joris en de draak.

Sint Joris is een van de heiligen die nooit heeft bestaan, maar over wie toch verhalen in de omloop zijn. Zijn naamdag wordt gevierd op 23 april. Als hij al geboren is zou dat tussen 275 en 285 na Christus gebeurd moeten zijn. Deze Joris is befaamd vanwege zijn strijd met een draak. Draken hebben volgens vele mensen bestaan, tegenwoordig wordt aangenomen dat deze draak symbool staat voor het heidendom. In de verhalen bekeert Sint Joris heidenen, maar stierf hij ook een martelaarsdood.

Voortaan zal ik de naam Joris in verband brengen met onze nieuwe burgemeester. Joris Bengevoord dook de laatste weken overal op. Ik kon de radio niet aanzetten of ik hoorde een gesprek met Joris. Dat hij terugkeerde naar zijn geboorteplaats om daar voortaan jubilarissen te feliciteren was niet de aanleiding. Dat hij na meer dan vijftig jaar waarin rode draken er de baas waren de eerste GroenLinks-burgemeester aldaar is geworden was ook niet de reden. Nee, hij is de jongste burgemeester van Nederland en dat een 32-jarige eerste burger wordt vinden we bijzonder.

De ondervragers hadden zich goed voorbereid. Zo wisten ze dat Winterswijk 'niet de gemakkelijkste gemeente is om te besturen'. Ik was verbaasd. Ik dacht dat dit probleem eind 2012 was opgelost toen Dirk Willink en ik allebei de gemeenteraad verlieten. Joris Bengevoord was verstandig en benadrukte de geweldige kanten van Winterswijk. Die zijn er heel veel. Op de eerste plaats dat prachtige buitengebied. Hij onthulde dat hij voorlopig in een boerderijtje gaat wonen. Momenteel wordt er druk verbouwd, meldde hij.

Dat maakte mij nieuwsgierig, want wie wil niet weten waar onze nieuwe burgervader gaat wonen. Al is het maar om er een zelfportret met als onderschrift 'hier woont ie, onze nieuwe baas' te maken. Ik ging op onderzoek uit en na dagenlang fietsen bracht ik alle boerderijtjes in kaart, waar bouwvakkers werkten. Bij een volgende ronde wist ik met smeergeld, gebak en bier, de metselaars en timmerlieden tot enige loslippigheid over de toekomstige bewoners te bewegen. Daardoor weet ik nu waar Joris gaat wonen.

Waar? Ik ga het niet zeggen. Ook dat zelfportret ga ik niet op de sociale media delen. Ik gun onze nieuwe held zijn privacy. Dat ik even te nieuwsgierig was, moet hij me niet kwalijk nemen. Ik kwam op tijd tot inzicht. Tijdens het fietsen besefte ik dat Joris genoeg heeft aan de draken die hij de komende tijd moet bestrijden, zoals die van de te hoge verwachtingen. Laten we hem een flinke tijd gunnen om zich in te werken en de beste burgemeester ooit te worden. Laten we hem daarbij niet te veel lastig vallen.