Randbericht | Mijn eigen stukje natuur

Mijn eigen stukje natuur

Hoewel ik niet al te veel aan bezit hecht (bezit is diefstal, zei een filosoof ooit), lijkt het me al vele jaren aardig om een eigen natuurgebiedje te bezitten. Daarom liet ik mijn oog wel eens vallen op een advertentie, waarin een stukje bos in het buitengebied werd aangeboden. Van kopen kwam het niet. Ook betreur ik soms te laat te zijn geboren. Honderd jaar geleden had ik mijn eigen hoekje Wooldse Veen kunnen hebben. Niet om te voorzien in brandstofbehoefte, alleen maar om van te genieten.

De laatste dagen denk ik weer sterk aan zo'n natuurgebiedje. Het verlangen sluimerde altijd, maar werd tot een "nu of nooit"-gevoel door een reportage op de treurbuis. De gemeente Ronde Venen bezit eilandjes in de Vinkeveense plassen. Ooit waren het legakkers in een laagveengebied, waarop turf mocht drogen. Nu waren het plekjes voor natuurliefhebbers en andere recreanten. Zo'n 80 % van de eilandjes is al particulier bezit en daarom leek het de gemeente een goed idee om die 20% ook in de verkoop te doen. Natuurbeschermers waren boos en spraken schande.

Enkele leden van de natuurminners lieten een aantal van die particuliere eilandjes zien. Wat een rotzooi! Daar werd ik inderdaad treurig van. Maar ze lieten veel eilandjes ook niet zien, zodat mijn vermoeden dat er mensen zijn die wel met respect omgaan met zo'n stukje laagveen overeind blijf. Bijna al de natuur in ons land is immers in particuliere handen. Ook Natuurmonumenten en Geldersch Landschap zijn particuliere organisaties. Zelfs Staatsbosbeheer is verzelfstandigd, al is het nog een klein beetje van de overheid. Dat al die particulieren de natuur alleen maar kwaad doen is onzin.

Zelf denk ik dat het verstandig is wanneer iedereen een stukje natuur bezit. Het helpt om de waarde er van in te zien. Bezit maakt verantwoordelijk. Daardoor wordt iedereen vanzelf gemotiveerder om biodiversiteit, een moeilijk woord voor zoveel mogelijk verschillende planten en dieren in een gevarieerde natuur, te behouden en te versterken. Daarna zal het besef in Den Haag om eindelijk serieus werk van natuur, milieu en klimaat te maken steeds groter worden. Daarom pleit ik voor meer eigenaren van natuur in Nederland. Zo'n eigen plukje bos, hei of veen, want groter dan een paar vierkante meter hoeft het niet te zijn, helpt om de sprong voorwaarts te maken.

Misschien is het een goed idee dat de gemeente Winterswijk het voortouw neemt. Het Rommelgebergte kan opgesplitst worden in 125 mini-natuurgebiedjes. Maar ik verwacht vooral van de gemeente dat ze de eigenaren van Bekendelle motiveert om het algemeen belang te dienen. Daarbij hoort het ter beschikking stellen van hun gezamenlijke bezit aan de natuurminnende Winterswijker. Ik meld me bij deze alvast aan als geïnteresseerde. Graag een perceeltje van ongeveer 30 vierkante meter middenin het bos op de hoge oever. Uiteraard wil ik er wel graag een hutje in kunnen zetten. En een beetje stroom is ook wel handig, want een koelkastje voor een fris glas witte wijn in de zomer is wel zo prettig.