Randbericht | Dahlia's en heide

Een belangrijk jaar voor de geschiedenis van Winterswijk is 1810. Omdat u al langzamerhand in feeststemming raakt weet u ongetwijfeld waarom. In dat jaar dook de dahlia voor het eerst in Nederland op. Pionier was de kweker Arentz, die in 1890 al zo'n 70 variëteiten in zijn assortiment had. Arentz zal niet vermoed hebben dat deze pompeuze bloem later zo'n belangrijke rol ging spelen bij bloemencorso's.

De Dahlia komt oorspronkelijk uit Mexico. Daar kwamen twaalf verschillende soorten voor. Andreas Dahl zorgde in 1804 voor de introductie in Europa. De opgeblazen bloem werd naar hem genoemd. Ruim 200 jaar later bestaan er 20.000 variëteiten, waarvan een fractie bij het corso wordt gebruikt. Om die oorsprong te herdenken zou een Mexicaanse wagen heel passend zijn in de optocht: een herinnering aan de tijd waarin de dahlia nog een sierlijke bloem was.

De Mexicaanse dahlia had meer weg van een margriet of van kamille: een geel hart met daaromheen gekleurde bloemblaadjes. In Europa zorgden de kwekers er voor dat die schoonheid niet meer te zien is. Om de een of andere reden is er bij bloementelers een liefhebberij om soorten te creëren met gevulde bloemen. Ik geef toe, dat die opgezwollen exemplaren geschikter zijn voor het plakken op een corsowagen, maar mij kunnen ze niet echt bekoren.

In de Winterswijkse optocht doken de dahlia's voor het eerst op ergens in de jaren 30 van de vorige eeuw, althans zover ik kan nagaan, want de geschiedenis van de dahlia in Winterswijk is nog nergens vastgelegd. Tot die tijd werden de praalwagens vaak versierd met heide en takken van dennen en sparren. Heide was er nog genoeg, want de grote heidevelden rondom Winterswijk waren nog niet ontgonnen. Tegenwoordig moet je zoeken naar een plukje heide in het buitengebied, maar in het dahlialoze tijdperk hoefde je nog niet ver te fietsen om eind augustus in de paarse pracht verzeild te raken.

Dat er dit jaar bij het corso een tekort is aan dahlia's deed mij alleen maar glimlachen. Ik hoorde dat Henk Kip, voorzitter van de bloemencommissie van het corso, heeft gezegd dat er in 25 jaar nog nooit zo'n tekort is geweest aan dahlia's. Mogelijk zelfs 30% minder. Deze grote ramp is veroorzaakt door het matige weer van de laatste maanden. Een dahlia heeft veel zon nodig om zo opgeblazen te raken. Met terugwerkende kracht ben ik opeens blij met dat weer.

Tekorten zijn goed voor creativiteit. Alternatieven zijn er genoeg, want er zijn zoveel bloemen die de gaten op de wagens kunnen opvullen. Die akkerdistels hebben ook heel geschikte paarse hoofdjes. Is er geel nodig dan is er voldoende kruiskruid in de bermen te vinden. De goudgele pluimen van de guldenroede kunnen overal geplukt worden. Gebruik geel en wit van madeliefjes, elk gazon staat er vol mee. Uiteraard bestaat er nog heide, van paars tot roze. Je moet er meer moeite voor doen, maar ik zal het corsobouwers niet kwalijk nemen wanneer ze dit jaar hun kunstwerken deels weer versieren met de aloude heide.